ناپدید شدن اجباری دسته جمعی هشدار را نسبت به بحران حقوق بشر به صدا درآورد

کویته: ناپدید شدن اجباری جوانان بلوچ توسط نیروهای امنیتی پاکستان به سطح هشدار رسیده است و روزانه ده ها فرد بی گناه ربوده می شوند. جامعه بلوچ در حالت وحشت شدید و بی قانونی زندگی می کند که با کشف مکرر اجساد مثله شده و افزایش قتل های هدفمند همراه شده است. این ناپدید شدن ها همچنان رو به افزایش است و باعث اعتراض خانواده ها و گروه های جامعه مدنی شده است که خواستار پاسخگویی هستند.

موارد اخیر شدت بحران را نشان می دهد. در ماه ژانویه، شکیل بلوچ، ساکن شهرک تربت، توسط نیروهای امنیتی ربوده شد. شکیل، تنها نان آور خانواده اش، به عنوان کارگر برای حمایت از مادر پیرش کار می کرد. مادرش در جاده CPEC تحصن کرد و خواستار بازگشت سالم او شد و ناراحتی عمیق ناشی از ناپدید شدن او را برجسته کرد.

در شب 12 ژانویه، دو مرد جوان دیگر – شیحق پسر غلام قادر و منیر احمد – به زور از صامی شهرک گرفته شدند. خانواده‌های آن‌ها در اعتراض به CPEC مسیر CPEC را مسدود کردند و خواستار آزادی فوری آنها شدند. این آدم‌ربایی‌ها بخشی از روند رو به رشد ناپدید شدن‌ها است که شامل اسماعیل و بلال از بهمن نو، تربت نیز می‌شود که در یک یورش در ساعت 2 بامداد روز 14 ژانویه دستگیر شدند. عزیزان قربانیان را برای امنیت خود ترسانده اند.

در پنجگور، منذیر و جاسم از منطقه صیدان ربوده شدند و اعتراض خانواده هایشان را برانگیخت که راه ها را مسدود کرده و خواستار بازگشتشان شدند. در ولسوالی خوزدر، ساکنان زهری تلاش برای ربودن محمد سلیم را خنثی کردند، اگرچه آنها همچنان نگران هستند که او همچنان مورد هدف نیروها قرار گیرد.

در جای دیگر عبدالسمند بلوچ اهل برکان پس از ربوده شدن 13 روز پیش مفقود شده است. با وجود تلاش‌های خانواده‌اش برای یافتن او، هنوز محل نگهداری او مشخص نیست. در همین حال، نعمان اسحاق، که چندین ماه ناپدید شده است، اعتراضی را در 5 ژانویه در گوادر برانگیخت، اما با وجود تضمین مقامات محلی، درخواست های خانواده برای آزادی او مورد توجه قرار نگرفت و اعتراض دیگری را در 17 ژانویه به دنبال داشت.

در مشکی، محمود و نبی داد در 14 ژانویه ربوده شدند اما پس از تحمل شکنجه های شدید آزاد شدند. در حادثه ای مشابه، ابرار قمبارانی، فارغ التحصیل دانشگاه کویته، در شب 16 ژانویه از خانه خود ربوده شد. افزایش تعداد موارد، از جمله مورد اخیر، ماهیت سیستماتیک این آدم ربایی ها را برجسته می کند.

گزارش‌ها نشان می‌دهند که اینها تنها بخش کوچکی از تعداد واقعی ناپدید شدن‌ها هستند، زیرا بسیاری از موارد به دلیل مسدود شدن اینترنت در مناطق دورافتاده بلوچستان و جو شدید ترس که خانواده‌های قربانیان را احاطه کرده گزارش نشده است.

کمیته بلوچ یاکجهتی (BYC) و سایر گروه های جامعه مدنی همچنان به مقاومت در برابر این خشونت دولتی ادامه می دهند و توجه را به سیاست های استعماری و نسل کشی دولت علیه مردم بلوچ جلب می کنند.

سازمان‌های حقوق بشر بلوچ، دیاسپورا و احزاب سیاسی طرفدار آزادی به طور مداوم از سازمان‌های حقوق بشر، سازمان ملل متحد و جامعه بین‌المللی می‌خواهند تا برای رسیدگی به این بحران شدید انسانی اقدام فوری انجام دهند.